*Olivier Messiaen (1908-1992) was één van de grootste componisten van de twintigste eeuw, die zichzelf op zijn visitekaartje alsvolgt aanprees;
Olivier Messiaen; compositeur de musique, professeur de composition, organiste, ornithologue et rythmicien.
In zijn fenomenale muziek nemen al deze activiteiten en interesses duidelijk een prominente plaats in.
Messiaen;"Mijn geloof is het grote drama van mijn leven. Ik ben een gelovige, dus ik zing woorden van God voor degenen die geen geloof hebben. Ik geef vogelgezang aan degenen die in steden wonen en ze nog nooit hebben gehoord, maak ritmes voor degenen die alleen militaire marsen of jazz kennen, en verf kleuren voor degenen die er geen zien".
Zijn muziek is vanwege zijn geheel eigen uiterst unieke muzikale taal, die je gerust extatisch en zelfs overdonderend mag noemen, moeilijk in een hokje te plaatsen. Messiaen is dan ook één van de ongewoonste (óf misschien beter; meest eigengereide?) maar zeker één van de invloedrijkste componisten van de vorige eeuw."
Messiaen was niet zómaar 'n componist; hij was een absolute visionair, dé muzikale grootmeester van de twintigste eeuw die religieuze muziek voor de concertzaal componeerde. Zijn werken, die ongeschikt voor liturgisch gebruik werden/worden gevonden, worden wel eens als "muziek voor lichamelijke en spirituele zintuigen" omschreven.
**Vingt Regards sur l'Enfant Jésus/Twintig visioenen van het kindje Jezus, is voor velen het hoogtepunt van de vroege periode van Messiaen. Dit pianistisch meesterwerk behoort zeker tot het "gouden" pianorepertoire, en kan zich qua statuur meten met het Wohltemperierte Klavier van J.S.Bach en de pianosonates van oa Ludwig van Beethoven.
Vingt Regards sur l'enfant Jésus is een van de meest bijzondere en baanbrekende werken van het twintigste-eeuwse pianorepertoire, een cyclus die een iconische status en diep respect heeft verworven.
De devoot katholieke Messiaen componeerde deze monumentale pianocyclus in Parijs toen de Duitse bezetting van Parijs in de laatste fase was. Dat dit werk toch zó'n levensvreugde, overtuiging, liefde, hoop en extase uitdrukt maakt het des te opmerkelijker.
Messiaen componeerde het voor zijn vrouw, de pianiste Yvonne Loriod. Zíj heeft er een jaar later dan ook de wereldpremière van verzorgd. Als een ware en onvermoeibare ambassadrice van de muziek van Messiaen heeft zij als geen ander met haar vele uitvoeringen en opnames de altijd indrukwekkende maar niet altijd even toegankelijke muziek van haar man bij een breder publiek bekend én geliefd gemaakt! Over haar zei Messiaen; ".......zij kon alles, dus ik hoefde mij niet in te houden'"........... En dát hebben álle latere vertolkers geweten!! want, deze bijna weerbarstige Vingt Regards sur l'Enfant Jésus worden niet alleen vanwege de totale tijdsduur nauwelijks in zijn geheel uitgevoerd, want de technische moeilijkheden, waarbij alleen al de ritmische verschuivingen in veel passages in zowel de linker- als de rechterhand, de vervreemdende harmonieën en onregelmatige ritmes uit andere culturen bij menig pianist het angstzweet zullen doen uitbreken. En verder moet de pianist ook over een grote emotionele kracht beschikken; hij/zij moet namelijk in staat zijn in alle 20 delen van deze cyclus, waarin het wemelt van persoonlijke meditaties over een theologisch aspect van Messiaen, de meest uiteenlopende emoties, variërend van razernij, loomheid, intieme sereniteit en zelfs humor goed tot uitdrukking weten te brengen.
Een typische uitvoering van dit grandiose werk voor piano over de menselijke en goddelijke persoon van Jezus, duurt al gauw ongeveer twee uur, waardoor het zelden als één complete cylus wordt uitgevoerd zoals Messiaen het aanvankelijk bedoeld had. Oorspronkelijk zou Messiaen het werk componeren als muzikale begeleiding bij een lezing op de Franse radio van "Les Douze Regards”; gedichten Maurice Toesca. Maar vanwege het kolossale eindresultaat heeft díe radio-uitzending nooit plaats gevonden.

Het verbluffend mooie, lyrische deel 15; Le baiser de l'Enfant-Jésus/De kus van het kindje Jezus is het meest bekende deel uit de Vingt Regards en het wordt vaak als een op zichzelf staand solostuk uitgevoerd. Hierin wordt het thema van God behandeld als een slow-motion berceuse, compleet met vogels, dansen, klankclusters en alle passie van een hoogromantisch danslied waarvan je in trance zou kunnen raken..........

*De hedendaagse Estse componist Arvo Pärt (1935-) is wereldwijd uitermate geliefd vanwege zijn diepzinnige, misschien beter; mystieke en minimalistische muziekstukken. Vanaf het einde van de jaren zeventig werkt Pärt in een door hem zelfbedachte minimalistische compositietechniek; tintinnabuli (bel, klokje of het luiden daarvan). Pärt inspireert zich in zijn muziek vaak op teksten die gebruikt worden in de orthodoxe liturgie , en hij doet dat dan in het Latijn of Kerkslavisch ipv zijn moedertaal, het Ests.
Zijn composities excelleren in eenvoudige harmonieën , eenvoudige ritmen en veranderen niet of nauwelijks van tempo.
Ondanks het feit dat Pärt's vroege werken door de Sovjet-censuur werden verboden. was hij, mede vanwege de hernieuwde belangstelling voor spiritualiteit en religie van 2011 tot 2018 de meest uitgevoerde levende componist ter wereld en de op één na meest uitgevoerde in 2019!!
Steve Reich (één van de belangrijkste 20-eeuwse Amerikaanse componisten) schreef: "........zelfs in Estland kreeg Arvo hetzelfde gevoel dat we allemaal kregen... Ik hou van zijn muziek, en ik hou van het feit dat hij zo'n dappere, getalenteerde man is... Hij is volledig uit de pas met de tijdgeest en tóch is hij enorm populair, wat zo inspirerend is. Zijn muziek vervult een diepe menselijke behoefte die niets met mode te maken heeft....."

*Alfred Reed (1921-2005) deze Amerikaan studeerde aan de befaamde Juilliard School in New York en werd een veel uitgevoerd componist; zo is hij met meer dan 250 gepubliceerde werken voor harmonieorkest, blazersensemble, orkest, koor en verschillende kleinere kamermuziekgroepen op zijn naam, uitgegroeid tot een van Amerika's meest productieve en meest uitgevoerde componisten! Verder was Reed arrangeur voor zowel de National Broadcasting Corporation als de American Broadcating Corporation. Hij dirigeerde in maar liefst 49 landen in Europa, Canada, Mexico, Australië en Zuid-Amerika .In Japan was hij jarenlang zelfs de meest uitgevoerde buitenlandse componist. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, was hij ook nog pedagoog.

Reed componeerde zijn Russian Christmas Music, waarmee de Sovjet-Amerikaanse samenwerking aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd gememoreerd, voor een concert in Denver (Colorado). De wereldpremière van dit opdrachtwerk, dat hij in slechts 11 dagen componeerde!! werd via de National Broadcasting Company (NBC) nationwide uitgezonden. Als inleidend thema van dit Russian Christmas Music gebruikte Reed het 16e-eeuws Russisch kerstlied "van de kleine Russische kinderen", en verder liet de componist zich inspireren door oosters-orthodoxe liturgische muziek. En ook dit Russian Christmas Music is weer een van de vele composities van Reed dat tot standaardrepertoire voor harmonieorkesten over de hele wereld is gaan behoren.

*En dan nu; prachtige muziek van componisten uit de zogenaamde Venetiaanse School; deze statige stroming duurde van ca. 1550 tot 1610 en is een hele belangrijke en één van de beroemste en meest invloedrijke Europese scholen. De immense ruimte van de imposante San Marco-basiliek in Venetië, waarin belangrijke wereldlijke en religieuze feesten en ceremoniën plaatsvonden, leende zich perfect voor experimenten met muziek en ruimte; zo werden er meerdere koren en groepen instrumentalisten op verschillende plaatsen in de San Marco opgesteld zodat bijzondere echo-effecten verwezelijkt konden worden; de kenmerkende Venetiaanse "meerkorigheid" of "cori spezzati". De ontwikkeling van kleurrijke grootse muziek was in helemaal in lijn met de groeiende behoefte aan pracht en praal en machtsvertoon in het welvarende en machtige Venetië. Maar dat was nog lang niet alles, want in de Venetiaanse School gingen voor het eerst in de geschiedenis van de westerse muziek de instrumentale muziek, klankkleur en afwisseling in geluidsterkte een (steeds belangrijkere) rol spelen in de muziek. Aan het eind van de 16e eeuw had Venetië de reputatie als één van Europa's meest vooraanstaande muzieksteden, waardoor mensen van heinde en verre naar Venetië trokken om er muziek te studeren.
**Een meer dan terecht ovationeel applaus voor deze indrukwekkende live-opname; muziek van diverse belangrijke componisten uit de Venetiaanse School;

*Claudio Monteverdi (1567-1643);
*uit; Vespro della Beata Vergine Domine ad adjuvandum me festina, Dal mio Permesso amato,
*uit; L’Orfeo; Echo pur ch’a voi ritorno & In questo prato adorno,
*uit; Vespro della Beata Vergine; Ave maris stella,
*uit; Messa a quattro voci et salmi; Laetatus sum,
*uit; Vespro della Beata Vergine; Pulchra es.

**Giovanni Gabrieli (ca. 1555-1612);
*uit; Symphoniae sacrae II; Sonata con tre violini, C214,
*In ecclesiis a 14, C78,
*Sonata pian’ e forte, C175.

**Gregorio Allegri (1582-1652); *Miserere.

**Giovanni Gabrieli (ca. 1555-1612);
*uit; Symphoniae sacrae II; Canzon primi toni a 8, C170,
*Jubilate deo a 10, C65.       

*Het prachtige hoboconcert in C, dat u nu kunt gaan beluisteren en bekijken is met raadselen omgeven, want het werd pas voor het eerst gepubliceerd in 1926. Deze uitgave was gebaseerd op het enige nog bestaande exemplaar van een handgeschreven partituur, die door Joseph Haydn (1732-1809), in die tijd in heel Europa een gevierd en beroemd componist , ondertekend zou zijn. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat die handtekening er later en door iemand anders onder gezet moet zijn. De vooraanstaande Haydn-geleerde Robbins Landon stelt dat dit galante hoboconcert zeker niet van Haydn kan zijn, maar dat "dit aantrekkelijk en helder werk door een goede kleine, onbekend gebleven meester gecomponeerd moet zijn".
Andere musicologen dichten dit aanstekelijke hoboconcert toe aan de Oostenrijkse componist Ignaz Malzat (1757-1804).
Echter, om de verwarring compleet te maken schrijven veel/de meeste muziekwetenschappers, op grond van de in de partituur gevonden aanwijzingen, zoals muziekstijl, thematische relaties, de zangerige melodieën en de bruisende uitbundigheid dit heerlijke hoboconcert dan tóch toe aan Joseph Haydn.
**De met zichbaar plezier spelende meesterhoboïst François Leleux is de weergaloze solist en tevens dirigent van het Kamer Orkest van Noorwegen in het Hoboconcert in C, dat dus toegeschreven wordt aan Joseph Haydn, Ignaz Malzat of...........;

**Wolfgang Amamdeus Mozart (1765-1791), die als één van de allergrootste muzikale genieën uit de muziekgeschiedenis te boek staat, heeft zijn ambitieuze Mis in c, die door sommigen ook wel dé mis der missen wordt genoemd, om tot op heden onopgehelderd gebleven redenen niet voltooid. Maar desondanks wordt dit meesterwerk als een van dé absolute hoogtepunten van sacrale werken gezien.
Bisschop Colloredo, Mozarts werkgever in Salzburg hield van korte missen die zeker niet (te)lang mochten duren. Na zijn ontslag in Salzburg vestigde Mozart zich als zelfstandige in Wenen waar hij in opdracht oa pianoconcerten, symfonieën, serenades, sonates en succesvolle opera's componeerde.
Maar waarom Mozart in de zomer van 1782, voorzover we nu weten zónder betalende opdracht met het componeren van deze voor die tijd enorme mis met een voorgeschreven bezetting van solistenkwartet, dubbel koor en groot orkest met eenlange uitvoeringstijd was begonnen, tasten de geleerden nog altijd in het duister.

Veel musicologen vermoeden dat Mozart deze mis, waarin hij al zijn talenten samengebald lijkt te hebben, als een votiefgave uit dank voor zijn huwelijk met Constanze componeerde. Wolfgang had het gewaagd zonder de zegen van zijn vader te trouwen, Mozart's vader Leopold had het verliefde stel geen toestemming gegeven............maar een paar dagen na het huwelijk ontving de bruidegom per post alsnog diens formele goedkeuring.
Mozart schreef op 4 januari 1783 een brief aan zijn vader waarin hij melding maakte van een mis die hij intussen voor de helft klaar had en die hij in Salzburg wilde laten horen wanneer hij daar zijn vrouw zou komen voorstellen. En dan eindelijk was het dan zover: Mozart, "de Engel van Salzburg" keerde voor even terug naar zijn geboortestad, en dirigeerde daar, ongetwijfeld in aanwezigheid van trotse (schoon)vader Leopold, op 26 oktober 1783 zijn nog altijd niet voltooide Mis in c. Constanze was een van de solisten; de soli van de sopranen zijn dan ook niet meer of minder dan vocale glansnummers (die in een opera niet zouden misstaan) en ze zijn overduidelijk geschreven vanuit een allesverzengende liefde.............

Maar anderen denken dat Mozart deze monumentale mis uit dankbaarheid schreef, omdat zijn vrouw in blijde verwachting van hun eerste kindje was.

Of heeft Mozart deze mis onvoltooid gelaten omdat hij er geen zin of tijd meer voor had, of omdat dit soort omvangrijke missen, door hervormingen, "uit de mode waren", of is er in de loop van de tijd gewoon muziek verloren gegaan?
Hoe het ook zij; door de aaneenschakeling van Mozart's typerende geniale invallen (zoals oa alleen al het betoverende"Et incarnatus est" ; dat wellicht tot het allermooiste behoort dat Mozart gecomponeerd heeft), indrukwekkende fuga’s à la J.S. Bach, aria’s in Italiaanse opera stijl, grootse koren, de soli van de sopranen (die gewoon vocale showstukken van het allerhoogste niveau zijn) enz enz krijgt deze mis een zó'n enorme zeggingskracht, dat we al de raadselen die deze betoverende mis omgeven meteen vergeten.
M.u.v. het beroemde, en door Mozart's voortijdige dood eveneens onvoltooid gebleven Requiem heeft Mozart na deze mis geen religieus werk van enige betekenis meer gecomponeerd. De mis is door diverse musicologen voltooid.

**Dirigent John Eliot Gardiner dirigeert het altijd grandioos zingende Monteverdi Choir, het op authentiek instrumentarium spelende orkest English Baroque Soloists en een solistenkwartet van wereldformaat; sopraan Barbara Bonney, mezzo-sopraan Anne Sofie von Otter, tenor Anthony Rolfe Johnson, en de bas Alastair Miles in;

*"Fragile" van Gordon Sumner, beter bekend als; Sting verscheen in 1987 op het album Nothing Like the Sun en werd in april 1988 in de oorspronkelijke versie als single uitgebracht.
"Fragile"; over geweld en de kwetsbaarheid van het leven in het kader van terrorisme, pistolen en kogels, werd n.a.v. de moord op Ben Linder, die vrijwilligerswerk verrichtte in Nicaragua en daar door de Contra's om het leven werd gebracht, door de wereldster geschreven. Maar voor Sting staat de betekenis van "Fragile" niet vast, want in 1994 refereerde hij bij het zingen ervan aan Bosnië en Joegoslavië, en na de de aanslagen op 11 september 2001 werd het lied nóg meer gewaardeerd. N.a.v. de olieramp in de Golf van Mexico droeg Sting "Fragile" op aan de slachtoffers van die ramp en uitte hij zijn zorgen over de kwetsbaarheid van het ecosysteem. Maar we kunnen "Fragile" natuurlijk ook projecteren de huidige ontwrichtende covid-pandemie die met zijn vele slachtoffers nog maar eens de kwetsbaarheid van de mens laat zien................Sting; "........We zijn kwetsbare wezens............"
**Fragile van Sting; in een fantastisch en verstild arrangement van Ralf Kleemann, die het op harp, fluit én met zang zélf uitvoer

**De Duitse zanger/componist Max Raabe, pseudoniem van Matthias Otto (1962-) studeerde in Berlijn voor operazanger (bariton) en zou tot een hele grote naam in de showbizniz uitgroeien.
De steevast onberispelijk geklede Raabe is de oprichter (1986) én orkestleider van het Palast Orchester; zij hebben zich tot doel gesteld het geluid van de Duitse dans- en filmmuziek uit de jaren twintig en dertig op het hoogste niveau te laten herleven.
Tijdens optredens kondigt hij de bandleden op de bühne steevast aan met de heer of mevrouw en beweegt Raabe niet mee met de muziek. Met zijn kenmerkende gortdroge humor kondigt Raabe de muziek aan en af waarbij hij zich van een ouderwetse dictie (met rollende rrrrrr) en een moeilijke zinsbouw, die in de beste Duitse literatuur niet zou misstaan, bedient..........
In1992 braken ze landelijk door met de schlagerhit "Kein Schwein ruft mich an" (een poplied in de stijl van de jaren twintig). Raabe schrijft/arrangeert veel meer originele muziek, inclusief filmmuziek, maar ook covers van bekende popsongs in de stijl van de jaren twintig en dertig (zoals oa Oops!I Did It Again ... van Britney Spears en Sex Bomb van Tom Jones).
In 1994 verwierf Raabe een heuse cultstatus toen hij in de huid kroop van "Dr. Siedler" in de Berlijnse versie van Im Weißen Rössl.
In 1999 werd de Driestuiversopera (van Kurt Weill en Bertolt Brecht) opgevoerd; hierin speelde Raabe de rol van Mackie Messer en zijn tegenspeelster was niemand minder dan Nina Hagen.
Maar ook internationaal timmeren Raabe en zijn Palast Orchester inmiddels aan de weg, want in oktober 2008 en februari/maart 2010 traden zij op in Amerika in een serie shows genaamd: All About Jazz.

**Max Raabe en "zijn" Palast Ochester

Anno 2021 is het door de coronapandemie helaas nog altijd uiterst onzeker of we weer een voorstelling van een kerstwintercircus kunnen/mógen bijwonen, maar voor velen is kerst zónder het traditionele kerstwintercircus gewoon ondenkbaar.
Máár, hooggeëerd publiek, niet getreurd, want; helemaal aan het einde van deze lange kerstaflevering staan diverse multigetalendeerde creatieve artiesten achter de fictieve coulissen te popelen om met hun internationale, spectaculaire, hilarische en aandoenlijke acts de piste van mijn eigen muzikale kerstwintercircus te betreden!

*En voor diegenen onder u die liever een biertje drinken en de lege flessen niet naar de glasbak willen brengen; u kunt er natuurlijk ook, zoals deze Bottle Boys op verrassende wijze doen; gewoon, muziek op gaan maken. Kerstsfeer verzekerd!
".........Wij zijn een band van vier professionele muzikanten en entertainers uit Denemarken die boeiende muziekuitvoeringen leveren met alleen flessen en andere alledaagse voorwerpen. Onze passie is om momenten te creëren die niemand onberoerd laten, waarbij het energieniveau van alle aanwezigen wordt betrokken en verhoogd! Met onze show veranderen we élk evenement in een onvergetelijke gelegenheid die bruist van het leven. Het kenmerk van onze show is dat het publiek zeer actief betrokken wordt........... We hebben publiek over de hele wereld al laten meezingen, dansen en zelfs springen op de muziek............"

*De vier heren van de MozART-groep uit Polen zijn goed opgeleide instrumentalisten die aan prestigieuze conservatoria in Warschau en Lódz hebben gestudeerd. Ze besloten om klassieke muziek op een humoristische manier te spelen om vervolgens een wereldwijd uniek muzikaal cabaret tot stand te brengen, waar de muziek, zeker niet de woorden, vreugde en gelach oogsten; ".........We bestaan ondanks de nuchtere formaliteit van grote concertzalen, ondanks de verveling van het leven van klassieke musici, ondanks fanatieke liefhebbers van klassieke muziek, ondanks fans van rock, rap of pop die bang zijn voor klassieke muziek. We behandelen onze Muze met een humoristische ironie en we weten zeker dat ze er niets op tegen zal hebben!"
Vanaf 1995 begon de MozART-groep de wereld rond te reizen, en nu, volgens de MozART group; "........na meer dan 20 jaar, 50 landen, 4 continenten, 2.000 vluchten, meer dan 300 ongelooflijk ingewikkelde problemen om de cello met een geldig (!) ticket aan boord van een vliegtuig te krijgen, 1 miljoen gevlogen mijlen, verrassend genoeg slechts een paar verloren tassen, maar talloze uren doorgebracht op luchthavens van deze planeet, willen we een flink aantal verhalen met het publiek delen..........."
De heren van de MozART group bewijzen op hilarische wijze dat góede muziek en humor prima samengaan;
**MozART group;

*De dames van het ensemble Salut Salon-kwartet hebben met hun gepassioneerde virtuositeit, instrumentale acrobatiek , charme en groot gevoel voor plezier het conventionele kamermuziekconcert een totaal nieuwe dimensie gegeven. Ze laten in déze act, waarin ze om de gunst van het hooggeëerde publiek strijden, zien dat ze ook maar mens zijn, en dat het niet altijd koek en ei is binnen een kamermuziekensemble............
**Salut Salon "Wettstreit zu viert" | "Competitive Foursome"

*De uitermate getalenteerde drummers van het Top secret drum Corps (opgericht in 1991) afkomstig uit het Zwitserse Bazel, wilden meer dan alleen maar carnavalsmarsen spelen en zijn verschillende muziekstijlen door elkaar gaan mixen en voegden er ook nog spectaculaire visuele effecten aan toe. Dit alles resulteerde in een uniek ensemble dat sensationele shows van het allerhoogste niveau verzorgt; grote nationale en internationale successen lieten dan ook niet lang op zich wachten..............laat u zich verbazen!!
**Top secret drum Corps; 

*De Zweedse multi getalenteerde jazz-musicus Gunhild Carling is een fenomeen, ze is namelijk niet alleen een excellente tromboniste maar bespeelt ook de doedelzak, blokfluit, verschillende snaarinstrumenten (ondermeer banjo, ukelele en harp). Verder zingt en tapdanst ze als rasechte entertainster en trompet spelen kan ze ook al, en hoe!
Máár; één trompet bespelen is voor fru Carling blijkbaar niet uitdagend genoeg; ze bespeelt er niet één, niet twee, maar wel liefst drie; tegelijkertijd..................Waarom? Ik heb geen flauw idee, maar het is wél indrukwekkend!! En aan het einde van de video bewijst ze dat ze zélfs op de trompet kan blazen terwijl die losjes op haar lippen balanceert terwijl ze "en passant" ook nog de contrabas plukt............... **Gunhild Carling plays three trumpets

*Jingle Bells werd onder de oorspronkelijke titel; One Horse Open Sleigh in 1857 door de Amerikaanse componist James Pierpont geschreven en zou één van meest bekende niet-religieuze kerstliederen ter wereld worden!;
**Bij slagwerk denken we meestal aan oa een drumstel, een kleine trom, de xylofoon of de pauken. Máár, de slagwerkers in déze act hebben slechts één goed gevulde buik (het resultaat van een of meerdere copieuze kerstdiners?) nodig voor het ritmisch begeleiden van Jingle Bells