Efkes Luisteren door Artiest Luc Vaesen
Efkes Luisteren (5 november 2020)
- Door Artiest Luc Vaesen -
Ik begon het jaar met de allerbeste voornemens. Een kist vol met plannen en de overtuiging dat daar dit jaar wel eens tijd voor gemaakt kan worden. Zo begin ik eigenlijk elk jaar…
En elk jaar rond deze tijd bekruipt me dat gevoel. Weer dat gevoel. Het gevoel dat het jaar, voor alle grote plannen eigenlijk al voorbij is. Plotseling dringt het besef tot me door: “Het is nog maar een week of zes en het is alweer Kerstmis…”. Ik weet wel dat dat, als je het echt goed uitrekent, nog ruim zeven weken is, maar toch dat gevoel van “nog maar een paar weken…” En plots ben ik niet meer bezig met de grote plannen die voor dit jaar op de fantasie-agenda stonden, maar meer met “wat moet er voor het einde van het jaar nog gebeuren?” En waar zijn, ook dit jaar, al die maanden, al die weken, al die dagen nou weer gebleven.
En hoe vreemd is dat? Juist dit jaar? We hebben zo vaak thuis gezeten. We hebben zoveel dingen dit jaar niet gedaan. Omdat het niet mocht, niet kon of gewoon omdat we het beter vonden om die vriend of dat familielid voorlopig nog maar even niet te bezoeken om redenen die we allemaal maar al te goed kennen. Hoe vreemd is het dat er, met zoveel extra momenten voor onszelf, met onszelf, toch zo weinig tijd is overgebleven om dan ook eens die dingen in je eentje of in kleine groep te doen, waarvan je eerder altijd dacht dat je er geen tijd voor had gehad. Tijd is een relatief begrip. En plannen maken ook.
Hoezeer hunker ik naar een weekend of zelfs een dagje weg. Bijvoorbeeld een zondag, gewoon met een fijne vriend of vriendin eens een stad(je) bezoeken. Een andere stad of andere plek dan waar je woont. In mijn geval ergens anders dan mijn heerlijke Eindhoven. Maar wel dichtbij. Ik heb het niet over een weekend Parijs, Berlijn of Barcelona. Zelfs niet over een dagje naar Brugge of Amsterdam. Nee, nog dichterbij. Gewoon een zondagje naar Antwerpen of Den Bosch. Of een van die prachtige dorpen ergens tussenin. Gewoon ff een uurtje of minder in de auto op een mooie zonnig dag. Ergens in een straatje parkeren, een beetje arm in arm rondkuieren. Terrasje. Wijntje d’r bij. Natuurlijk… Wijntje d’r bij! En in de vroege avond een klein, schattig restaurantje met een heerlijk diner. En niet te laat naar huis. Zo’n zondag. Zie je het voor je? En stel je dat dan voor – in mijn geval- met de vrouw van je dromen… Daar maak je toch tijd voor…
Nou da’s nou precies mijn eerste voornemen voor het jaar na deze Kerstdagen… Als het straks allemaal weer kan en mag. Dan ga ik op een mooie zondag naar… Antwerpen of Den Bosch! Louis Neefs schreef er ooit een prachtig liedje over… We luisteren deze week naar ‘Lilian’. Een zondag met de vrouw van je dromen.
Ik wens je een fijne dag en spreek je weer over 2 weken.
En ook al zit je met deze dagen weleens wat vaker alleen, je bent niet vergeten!
Luc Vaesen (Troubadour/Artiest)
Efkes Luisteren (22 oktober 2020)
- Door Artiest Luc Vaesen -Daar waar de straten s ’avonds weer helemaal leeg zijn en de pleinen weer zijn verstomd in stilte – om redenen die we inmiddels allemaal maar al te goed kennen, doet moedertje natuur er de laatste dagen nog een schepje bovenop.
Herfstige, stille tafereeltjes wisselen zich af met activiteiten die we binnenshuis doen. We prijzen ons weer gelukkig dat de kachel het doet. Dat de ramen schoon zijn, zodat we een beetje naar de verstilde wereld aan de buitenkant van het glas kunnen ‘koekeloeren’. Hoezeer ik weet dat we ook deze bizarre periode ergens weer eens achter ons zullen laten. Het staat toch een beetje in schril contrast met herinneringen, gebeurtenissen en tafereeltjes van bijvoorbeeld 1 of 2 jaar geleden.
Ik neem jullie vandaag mee naar het voorjaar 2018 (pre-coronatijdperk dus...) Ergens in het hoge noorden op een voorjaarsmarkt waar ik alias De Marskramer acte de présence mocht geven. Het was prachtig weer, het zonneke deed ontzettend zijn best en ik verkeerde dus in een opperbeste stemming. Ik besloot, struinend door de straatjes met mijn muzikale huifkarretje om eens een eigen nummer in te zetten. Tot mijn verbazing kreeg ik een dag later een ontzettend leuk filmpje toegestuurd van een Duitse omstander die het hele tafereel gefilmd had…
De plek was Hoogeveen, het eigen liedje: ‘Ben je Vrij’.
Ik deel het moment graag eens met jullie vandaag. Laat het in deze tijd wat vrolijkheid brengen.
Laat in een reactie onder dit bericht maar eens even weten wat je ervan vindt…
Ik wens je veel luisterplezier en… tot over twee weken.
Luc Vaesen (Troubadour/Artiest)
Efkes Luisteren (8 oktober 2020)
- Door Artiest Luc Vaesen -Daar waar alle Coronaperikelen ieders leven al maandenlang bepalen, moeten we het in deze periode ook vaak stellen zonder livemuziek, concerten, optredens en theaterbezoek. Dat merk ik als artiest natuurlijk dagelijks…
Maar… mede daardoor, juist daardoor, mogen we ons ook gelukkig prijzen met de mogelijkheden die de moderne tijd biedt. Hoe vreemd het ook mogen klinken. Vandaag de dag zijn er gelukkig zoveel manieren waardoor we niet verstoken hoeven te blijven van mooie liedjes. Natuurlijk nog steeds via radio en TV. Maar zeker ook met de moderne middelen. Via computer en zelfs via telefoon of iPad kunnen we ons met een paar klikken toegang verschaffen tot de mooiste, leukste en zeker ook ouwe, gouwe deuntjes.
En dat is precies wat we in deze nieuwe vaste rubriek gaan doen. Gewoon even naar een mooi, bekend of vergeten pareltje luisteren. En kijken, want we hebben er ook meteen een video bij.
Als artiest was ik gewend om nagenoeg dagelijks op te kunnen treden in het hele land en ver daarbuiten. Om te zingen, spelen en mensen dat mooie bijzondere gevoel te bezorgen dat muziek met ons mag doen. En waar we met zovelen van mogen genieten.
Iedereen weet inmiddels dat dat voorlopig even anders is.
Precies dit gevoel wordt zo mooi weer gegeven in het liedje dat ik voor vandaag voor jullie heb gekozen. Een prachtig nummer, gezongen door Gerard van Maasakkers.
Ik wens je veel luisterplezier en… tot over twee weken!
Luc Vaesen (Troubadour/Artiest)
